“เ มื่ อ เ ร า โ ต ขึ้ น”
“พ่อขา ทำไม พ่อไม่ค่อยมีเพื่อนเลย พอเราโตขึ้น คนที่รักเราจะน้อยลงเหรอคะ” ลูกถาม
“ไม่หรอกครับ เมื่อเราโตขึ้นเราจะเหลือคนที่รักเราจริงๆ ต่างหาก เราจะมากที่คุณภาพ ไม่ได้มากที่จำนวน เวลาจะคัดสรรคนที่เหมาะสมและมีคุณภาพไว้กับเรา ถ้าเป็นมิตรที่เหลือ ก็จะเป็นมิตรที่มีคุณภาพและรักเรา ถ้าเป็นศัตรูที่เหลือ ก็จะเป็นศัตรูที่จะเป็นแรงผลักดัน ให้เราต่อสู้เพื่อที่จะก้าวหน้าต่อไป” พ่อตอบพลางเดินนำต่อไป
“แล้วถ้าวันหนึ่ง หนูโตพอที่จะเลือกทางเดินเองได้พ่อจะไม่ทิ้งหนูไปไหนใช่ไหม️ ” ลูกถามต่อ
“เมื่อวันหนึ่งลูกเลือกทางเดินได้เอง พ่อก็ยังจะคอยอยู่ข้างๆ ลูกเหมือนเดิม
แต่เมื่อลูกโตขึ้น ลูกก็ต้องหาใครสักคนมาเดินข้างกาย พ่อก็จะถอยมาวิ่งข้างหลัง แต่ยังคงเฝ้ามองลูก จนวันหนึ่งที่พ่อวิ่งไม่ไหว พ่อก็จะหยุด แล้วมองลูกต่อไป หรือจนวันหนึ่งที่พ่อต้องจากไป พ่อก็ยังจะวิ่งอยู่ในใจของลูกตลอดกาลนะ ชีวิต คือ การก้าวเดินไปข้างหน้า แต่ลูกจงจำไว้ว่า การก้าวไปจะมีคุณค่า เราจะต้องไม่ลืมคนข้างหน้า ข้างๆ หรือแม้แต่ข้างหลัง เพราะนั่นคือ พลังทั้งหมดที่คอยผลักดันลูกให้ก้าวไปพร้อมกับพลังของตัวลูกเองนะ
น้ำทะเลอาจทำให้รอยเท้าของเราจางหายไป แต่น้ำทะเลไม่อาจทำให้เราลืม
ว่าเรามาจากไหนและมากับใครหรอกนะ” พ่อตอบและยิ้มให้
ลูกไม่ตอบอะไร ได้แต่เดินช้าลง
พ่อสงสัยจึงถามว่า “ทำไมเดินช้าจัง”
ลูกส่งยิ้มหวาน ก่อนตอบกลับมาว่า
” ก็ ห นู อ ย า ก มี เ ว ล า เ ดิ น กั บ พ่ อ น า น ๆ ไ ง “
ปรัชญาชีวิต

ข้อคิด

1. อย่าโทรหาใครเกินสองครั้งติด ถ้าเขาไม่รับสาย ให้คิดว่าเขาติดธุระสำคัญอยู่
2. ยืมเงินหรือของใครมา ต้องคืน ยิ่งคืนก่อนเขาทวงได้ยิ่งดี แสดงให้เห็นว่าคุณมีความซื่อสัตย์และเป็นเครดิตให้ตัวเอง
3. ถ้ามีใครเลี้ยงอาหารกลางวันหรืออาหารเย็น อย่าสั่งเมนูที่แพงๆ
4. อย่าถามคำถามที่น่าอึดอัด เช่น ‘อ้าว ยังไม่แต่งงานอีกเหรอ’, ‘ทำไมยังไม่มีลูก’, ‘ทำไมไม่ซื้อบ้าน ทำไมไม่ซื้อรถ’ เพราะไม่ใช่เรื่องของคุณ
5. เปิดประตูเผื่อให้คนที่เดินตามหลังมาด้วย ไม่ต้องสนว่าจะเป็นผู้ชายหรือผู้หญิง เป็นมารยาทในการปฏิบัติต่อผู้อื่นในที่สาธารณะ
6. ถ้าขึ้นแท็กซี่ไปกับใคร แล้วครั้งนี้เขาเป็นคนออกค่ารถ ครั้งต่อไปคุณควรจะเป็นคนจ่าย
7. เคารพความเห็นต่าง เพราะคุณอาจเห็นเป็นเลข 6 แต่อีกคนอาจเห็นเป็นเลข 9 และความคิดเห็นที่สอง อาจเป็นทางเลือกที่ดีก็ได้
8. เวลาใครพูด อย่าขัดจังหวะ ปล่อยให้เขาได้พรั่งพรูออกมา หน้าที่ของคุณคือเลือกฟังในสิ่งที่ควรฟัง
9. ถ้าแหย่ใครเล่น แล้วเขาไม่ชอบ ก็เลิกเล่นซะ แล้วอย่าทำอีก
10. เวลามีใครช่วย อย่าลืมพูด “ขอบคุณ”
11. ชื่นชมใครต่อหน้าธารกำนัลได้ แต่ถ้าจะวิจารณ์ใคร ให้ไปพูดตัวต่อตัว
12. อย่าพูดถึงน้ำหนักตัวของใคร แค่บอกว่า เขาดูดี ถ้าเขาอยากคุยเรื่องลดน้ำหนัก เขาจะพูดเอง
13. ถ้าใครโชว์รูปในโทรศัพท์ให้ดู อย่าปัดหน้าจอ เพราะเราไม่รู้ว่ามีรูปอะไรในนั้นบ้าง
14. ถ้าเพื่อนร่วมงานบอกว่า วันนี้หมอนัด อย่าถามว่าเป็นอะไรต้องไปตรวจ แค่บอกว่า ขอให้สบายดีนะ อย่ากดดันให้เขาต้องบอกว่าเจ็บป่วยเป็นอะไร ถ้าเขาอยากให้รู้ เขาจะบอกเองโดยไม่ต้องถาม
15. ปฏิบัติกับแม่บ้านด้วยความสุภาพเหมือนที่ทำกับ CEO เพราะไม่มีใครรู้สึกดี ถ้าเห็นคุณหยาบคายหรือดูถูกคนอื่น มีแต่จะชื่นชมถ้าเขาเห็นคุณปฏิบัติต่อคนอื่นด้วยความเคารพ
16. ถ้าใครกำลังคุยด้วย อย่าเอาแต่ก้มหน้ามองโทรศัพท์ เพราะเสียมารยาทมาก
17. อย่าไปแนะนำอะไรใคร ถ้าเขาไม่ได้ถาม
18. ถ้าไม่เจอใครมานานหลายปี มาเจอกันอีกที อย่าถามเรื่องอายุและเงินเดือน
19. อย่ายุ่งเรื่องคนอื่น ถ้าไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับเรา
20. ถอดแว่นกันแดดออกเวลาพูดคุยกับใครกลางแจ้ง เป็นการให้เกียรติกัน และการสบตาก็มีค่าพอ ๆ กับคำพูด
21. อย่าพูดถึงความรวยของใครต่อหน้าคนที่ขาดแคลน และอย่าพูดถึงลูก ๆ ของคุณต่อหน้าคนที่มีลูกไม่ได้

ยังว่ายน้ำไม่เป็น อย่ารีบกระโดดลงน้ำ 🙏

เบื่อชีวิตลูกจ้างแค่ไหน ก็อย่ารีบร้อน ลาออกมาเปิดกิจการ

ธุรกิจ ค้าขาย ไม่ใช่เรื่องง่าย แต่ถึงจะไม่ง่าย ก็สำเร็จได้ หากตั้งใจ

การทำธุรกิจ มันมีความรับผิดชอบสูงกว่าการ แต่งตัวออกไปทำงานแล้วรับเงินสิ้นเดือน

มันมีเรื่องให้คิด แก้ปัญหา และต้องพัฒนาตลอดเวลา

ตอนทำงานเราอาจสู้แค่กับงานหรือเพื่อนร่วมงานแย่ๆไม่กี่คน

เป็นเจ้าของธุรกิจต้องสู้กับทุกคน ทุกอย่าง แม้กระทั่งสู้กับ…ตัวเอง

การทำธุรกิจ เปิดกิจการมันเหมือนว่ายน้ำเลย

วันนี้ถ้าคุณยังเป็นลูกน้องที่ดีของใครไม่ได้

วันนี้ถ้าคุณยังเป็น พนักงานที่ดีของบริษัทไม่ได้

เป็นไปไม่ได้เลย ที่คุณจะเป็นเจ้าของร้าน เจ้าของกิจการที่ดีได้

หลายคนที่รีบร้อน ลาออก มาเปิดกิจการตามความฝัน สุดท้ายผิดหวัง พังไม่เป็นท่า

เพราะว่ายน้ำยังไม่แข็ง แล้วรีบโดนลงทะเลแห่งชีวิตจริงๆ

คนบางคน เกิดในครอบครัวค้าขาย ยังขายของไม่เป็นเลย

คนบางคน ขายของมาทั้งชีวิต ยังตอบไม่ได้เลยว่า
เป้าหมายของธุรกิจคืออะไร?
รู้แค่ว่าเปิดร้านไปวันๆ ขายไปวันๆ ดีกว่าเป็นลูกจ้างเขา

ก่อนจะขี่บิ๊กไบท์ได้ มันก็ต้องเริ่มจากปั่นจักรยานมาก่อน

เมื่อไหร่ ที่คุณเก่งในสายงานที่ทำ จนไม่มีใครกล้าจ้าง

เมื่อไหร่ ที่คุณสำเร็จในหน้าที่การงาน ที่คุณรับผิดชอบได้อย่างดี

เมื่อนั้นจะมีคำตอบรอคุณอยู่ ว่าพร้อมที่จะเป็นเจ้าของธุรกิจหรือยัง

คุณต้องประสบความสำเร็จ ในอาชีพที่คุณทำให้ได้ก่อน แล้วจึงออกไปสร้างความสำเร็จใหม่

อย่าทำเหมือนคนทั่วไป ที่ลาออกไปเปิดร้าน เปิดกิจการ เพียงเพราะไม่อยากเป็นลูกจ้างใคร
เพียงเพราะเบื่อเจ้านาย เบื่อเพื่อนร่วมงาน

เพราะถ้าคิดแบบนี้คุณก็จะต้องพังเหมือนคนก่อนหน้านี้

ถ้าวันนี้ยังเป็นลูกจ้างที่ดีไม่ได้ คุณจะไม่มีวันเป็นเจ้าของธุรกิจที่ดีได้

คนสำเร็จระดับโลกหลายคน เริ่มต้นจากการเป็นลูกจ้างที่ดีก่อน

เป็นเด็กเสิร์ฟที่เช็ดโต๊ะให้สะอาดไม่ได้ ก็อย่าหวังจะเป็นเจ้าของร้านอาหารที่ดีได้ แค่โต๊ะเล็กๆยังเช็ดไม่ทั่ว จะดูแลร้านทั้งร้านได้ทั่วถึงได้ยังไง

คนบางคนเกิดและโตมาข้างทะเล ยังว่ายน้ำไม่เป็นเลย

เพราะฉะนั้น ถ้ายังว่ายน้ำไม่เป็น ว่ายน้ำไม่แข็ง อย่ารีบโดดลงน้ำ เล่นสระเด็กน้ำตื้นๆไปก่อน เมื่อว่ายเก่งแล้วค่อยไปสระลึก แล้วค่อยลงแข่งขัน หรือลงว่ายในทะเล 🎉🎉❤️❤️